Publicatie schuilkerken
Afgelopen juli bracht Museum Catherijneconvent in samenwerking met de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed een achttal publicaties uit omtrent de staat van het religieus cultureel erfgoed in Nederland. De publicatie omtrent schuilkerken is vooral interessant voor doopsgezinden.
Het kerkbezoek blijft afnemen en het aantal religieuzen in ons land vermindert snel. Daardoor moeten steeds meer kerken en kloosters de deuren sluiten. Het soms al eeuwenoude interieur wordt hierdoor bedreigd. Acht nieuwe publicaties van Museum Catharijneconvent en de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed helpen kerkelijke eigenaars, overheden en erfgoedprofessionals om samen de juiste keuzes te maken voor behoud voor de toekomst.
De publicaties geven inzicht in de stand van zaken rondom verschillende interieurtypen. Is iets uniek en dus zeer waardevol? Dan moeten we ons er met elkaar hard voor maken om het te behouden voor toekomstige generaties.
Het fenomeen van de schuilkerken dateert uit de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1588-1795). Doordat de openbare uitoefening van de godsdienst toen was voorbehouden aan de bevoorrechte Gereformeerde Kerk, kwamen aanhangers van andere gezindten samen in verborgen kerken.
Tekst en beeld: Museum Catherijneconvent
