Samen eten/koken 

Er is bijna geen traditie zo sterk en leuk als de doopsgezinde traditie om bij elke bijeenkomst te genieten van een goed maal. Het maakt niet uit waar je komt, overal ter wereld ontvangen doopsgezinden hun gasten met allerlei lekkernijen.  

Samen eten bereiden en aan tafel zitten heeft een interessant effect: het is een ultieme gelijktrekker.

Iedereen wordt even uit de ‘normale’ wereld getrokken om te genieten van wat er voorgeschoteld staat. Hierdoor is het de ideale manier om een gesprek aan te gaan. Dat hoeft niet over van alles te gaan, en het eten hoeft niet verschrikkelijk uitgebreid te zijn. Maar een maaltijd is altijd een goed moment om elkaar even te zien en aan te kijken. Het bouwt gemeenschap op. Dat geldt niet alleen voor het samen eten, maar ook voor het koken, opruimen en plannen van de bijeenkomst. Voor jongeren is dat niet anders.

Voor jongere jongeren en kinderen kan het heel leuk zijn om leuke dingen te koken, of iets te maken dat ze altijd al hebben willen proberen. Vraag bijvoorbeeld elke maand aan één of twee deelnemers of zij willen bedenken wat ze willen maken. Vervolgens kan de begeleider op internet of in een kookboek een recept zoeken, en kunnen jullie samen leren hoe dat in elkaar steekt. Zo leert iedereen wat, en leer je elkaar op een leuke manier kennen. Als ze iets ouder zijn zou je ze ook kunnen laten meedoen in de organisatie. Denk aan het zelf bedenken van een recept of het doen van boodschappen met een budget. Zo leer je de jongeren zelfstandig te koken voor hun gemeenschap.  

Voor jongeren die het huis uit zijn of studeren is het eten zélf juist een goede aantrekker. Hun leven is namelijk erg druk en vol met informatie en prikkels. Maar één ding staat vast: eten moet je toch. Jongeren nemen in eerste instantie niet altijd de tijd om bij hun lokale gemeente langs te gaan voor een serieus avondprogramma, of een gemeentemaaltijd. Daar gaan (toch) voornamelijk mensen heen die in een compleet andere levensfase verkeren. Maar door een gemakkelijk toegankelijke maaltijd te organiseren, specifiek voor de jongeren, kan je ze wel met enige regelmaat zien. En zo samen een gemeenschap vormen die makkelijker door kan vloeien in de gemeente. De groep jongeren die je aan tafel uitnodigt zal in de toekomst namelijk onderdeel van de gemeente zijn, mits je ze niet uit het oog verliest.