Toen zijn zoon belde dat hij verslaafd was aan cocaïne, stortte de wereld van zijn ouders in. ‘In sommige opzichten heeft de situatie ons dichter bij elkaar gebracht, maar niet in alle. De een is toegeeflijker dan de andere. De een loopt in sommige ontwikkelingen wat voor op de ander. De een wil nog wat doen, maar de ander zegt: we kunnen alleen maar voor onszelf zorgen.’
Aanvankelijk konden ze hem nog helpen, maar sinds een jaar is er helemaal geen contact meer. ‘Aan zijn WhatsApp kunnen we zien dat hij nog leeft.’
Er zijn jaren geweest dat ze niet konden genieten, maar inmiddels beheerst de situatie niet meer hun hele leven. De lotgenotengroep speelde daar een grote rol in.