Droom. Vertrouw. Geniet. En leef met open ogen.

Froukje is gevormd in een traditie waarin je pas als volwassene zelf kiest om te worden gedoopt. Ook al staat ze daar helemaal achter, toch wilden haar man Wouter en zij stilstaan bij de geboorte van hun dochters Jente (12) en Mirre (10). ‘We wilden woorden geven aan onze dankbaarheid en hun leven vieren. Van mijn moeder – doopsgezind predikante – hoorde ik over de geboortedankzegging.’ En dat werd het.

‘Wouter en ik zijn in 2005 getrouwd; we waren allebei net begonnen met werken. We wilden graag kinderen, maar dat bleef maar uit. Net toen we op het punt stonden de medische molen in te gaan, werd ik toch spontaan zwanger. Helaas ging het niet goed. We hadden immens verdriet, maar door alle lieve reacties en warmte van de mensen om ons heen konden we het wel een plekje geven. De rouw ging al snel over in vreugde toen ik opnieuw zwanger werd en Jente werd geboren.

Ik ben van oorsprong doopsgezind – een traditie waarin je niet als baby wordt gedoopt, maar daar als volwassene zelf voor kiest en dan een eigen belijdenis schrijft. Toch wilden we ook stilstaan bij de geboorte van onze dochter. Haar leven vieren. Onze dankbaarheid uitspreken dat ze aan ons was toevertrouwd, voor het wonder dat zij in ons leven was gekomen.

Wouter en ik waren lid van Arminius, de landelijke remonstrantse jongerengemeente tot 35 jaar. Een hechte groep mensen bij wie we ons thuisvoelden en met wie we de geboorte van Jente  graag wilden vieren. 
Op het startweekend van Arminius in september 2011 hebben we familie en vrienden uitgenodigd en stilgestaan bij het wonder van haar geboorte. Met liederen, verhalen en het aansteken van een kaars. Twee jaar later hebben we dat bij onze tweede dochter ook zo gedaan: in de kring van Arminius en met familie en vrienden. Beide keren hebben we teksten gezocht die weergaven wat wij voelden en wat wij belangrijk vonden om aan onze kinderen mee te geven. Uiteindelijk kwamen we op deze kernwoorden:

Droom
Op Jentes geboortekaartje stond: ‘Droom, kind. Droom maar weg op de wind en geloof in het wonder van morgen.’ Dat bleken de laatste regels te zijn van een langer gedicht, dat we in de viering hebben uitgesproken:

‘Droom maar 
van mooi

Droom maar
van eerlijk 

Droom maar 
van groots

Droom maar 
van eeuwig 

Droom maar
van recht

Droom maar 
van heel

Droom maar
van anders

Droom maar
van durven

Droom maar
van vurig

Droom maar
van veel

Droom maar
met open ogen. 

Droom, kind.
Droom maar weg op de wind 
en geloof in het wonder van morgen.’

We vinden het een mooie, hoopvolle tekst. Je mag blijven dromen, geloven in een mooie wereld en je dromen najagen.

Leef je eigen leven
We zijn aan elkaar verbonden en wij zijn er voor je als je ons nodig hebt, maar je mag worden wie je bent en wie je wil zijn. Maak je eigen keuzes, wij zullen luisteren naar je stem om te horen wat je zegt. 

Vertrouw
Vertrouw op God, bron van leven en liefde.
Vertrouw op de mensen om je heen, dichtbij en ver weg: mensen die je nodig hebt om te kunnen groeien. 
Vertrouw op jezelf. Doe jezelf niet tekort. Wees trots op wie je bent. Je hoeft niet aan jezelf te twijfelen. Je mag fouten maken, daar leer je van.

Leef met open ogen
Het leven is niet alleen maar mooi. Wij wonen in een dorp in Oost-Nederland waar je niet zoveel meekrijgt van de boze buitenwereld. We proberen met elkaar de wereld steeds een beetje mooier te maken, maar er is ook armoede, honger, oorlog, angst. 
We vinden het belangrijk dat onze kinderen zich daarvan bewust zijn. We kijken elke avond naar het jeugdjournaal. Dat zetten we regelmatig stop om uit te leggen hoe soms dingen ontstaan, en om met elkaar te bedenken wat we zelf kunnen doen. Jente en Mirre komen ook zelf met vragen over het klimaat of de energiecrisis. Laatst koos Jente voor een interview met ‘mijn held’ ervoor mijn vader te interviewen over zijn vrijwilligerswerk bij de Voedselbank. 

Geniet
Uit een kinderbijbel kozen we deze tekst van Prediker:

‘Licht is zo zoet en zon doet goed aan je ogen. 
Weet wat je doet in zoete onbezorgde dagen.
Hierom alleen al moeten mensen met plezier hun dagen vieren en jonge mensen helemaal.
Haal er alles uit wat je maar te halen vindt. 
Ga achter alles aan waar je hart naar uitgaat en waar je ogen wat in zien.’ 

Dit laatste hebben we uitgesproken bij de geboortedankzegging van Mirre. Ik weet niet of we toen al hadden gezien hoe toepasselijk dat is. Mirre wordt wakker en staat aan. Ze leeft heel intens, geniet met volle teugen van alles wat ze doet en doet dat met volle overgave.

De teksten van Prediker zijn universeel en spreken nog steeds aan. Sta positief in het leven. Ga ervoor!’ 

Interview: Marijke Verduijn
Op de foto: Mirre in Zweden