COP 29: Terug naar de Droom…

Van 11 t/m 22 november is de wereld in Bakoe bijeen voor klimaattop COP29. Marijke van Duin – sinds 2000 lid van de klimaatwerkgroep van de Wereldraad van Kerken – volgt de top op de voet en schrijft over haar bevindingen.

Maandag 11 november begint de 29e aflevering van de jaarlijkse klimaatonderhandelingen van de Verenigde Naties, COP 29. COP staat voor Conference of the Parties, en die Parties zijn de deelnemende landen: vrijwel alle landen ter wereld. Ditmaal komen de delegaties van die landen bijeen in Baku, de hoofdstad van Azerbeidzjan. Dat is een olieland bij uitstek. Ook vorig jaar was de klimaatconferentie, COP 28, in een olieland: in Dubai, Verenigde Arabische Emiraten.

Hoe zit dat? We moeten toch zo snel mogelijk af van de fossiele brandstoffen kolen, olie en gas? Helaas blijkt dat niet zo gemakkelijk te gaan: de lobby vanuit de fossiele industrie is gigantisch. Mede om die reden wordt er in de rijke landen veel geïnvesteerd in ‘hulpmiddelen’, zoals de afvang en opslag van het broeikasgas CO2. Alles om maar niet te hoeven stoppen met het gebruik van die fossiele brandstoffen.

Een kennis van mij werkt als wetenschapper bij Shell en is betrokken bij de ontwikkeling van CO2-afvang en opslag. Net terug van een internationale conferentie vertelde hij mij dat er weinig vooruitgang wordt geboekt, dat de technieken heel duur zijn, én er veel energie voor nodig is. Kosteneffectief en energie-efficiënt is het allemaal dus niet. Het zou veel logischer zijn om zo snel mogelijk over te stappen op duurzame energie…

Dit doet mij denken aan de herverkiezing van Donald Trump. Die belooft gouden bergen, Amerika zal weer ‘groot’ worden en iedereen zal het goed hebben. Klimaatverandering is een verzinsel en klimaatbeleid slecht voor de economie. Gewoon migranten eruit gooien en lekker olie blijven oppompen. Of, zoals ik hem heb horen zeggen: ‘We laten het weer niet ons politieke beleid bepalen’. Tja, hoeveel Amerikaanse Droom wil je hebben?

Mensen willen in dromen blijven geloven

Helaas willen veel mensen kennelijk in dromen blijven geloven, en dat is verontrustend. Totdat ze hardhandig uit die droom worden geholpen, zoals de Californiërs van wie de huizen in brand staan. Of de Spanjaarden in en rond Valencia… De woede onder de bevolking daar is groot, want wat blijkt? Wetenschappers hadden wel degelijk al dagen van te voren waarschuwingen afgegeven, maar die hadden de bevolking niet bereikt. De verantwoordelijke politici hadden die waarschuwingen namelijk niet serieus genomen, en ze pas doorgegeven toen het al te laat was.

Doet dat ergens aan denken? Precies. Al die wetenschappers die al jaren de ene na de andere waarschuwing over de klimaatcrisis afgeven, en de (internationale) politiek die de andere kant opkijkt. Liever goede maatjes blijven met de fossiele industrie, want de financiële belangen zijn groot. Sterker nog, in veel landen wordt het politieke bedrijf voor een groot deel gefinancierd door diezelfde fossiele industrie. Bijvoorbeeld in Amerika…

Wanneer worden wij wakker en laten wij ons niet langer terugduwen in welke droom dan ook? Het is tijd om de krachten te bundelen en gezamenlijk tegen’gas’ (!) te geven. Aan ons, religieuze organisaties, zal het niet liggen. Zojuist hebben negen Nederlandse kerken en christelijke organisaties een internationale multireligieuze oproep getekend: tijdens COP 29 moet het gezamenlijk belang voorop staan, niet de belangen van afzonderlijke landen.

Of dat gaat lukken? Ik houd u de komende weken op de hoogte.

tekst: Marijke van Duin,
Beeld: World Council of Churches