Paasgeloof

Paasgeloof
Na deze woorden keek ze om en zag ze Jezus staan, maar ze wist niet dat het Jezus was.

Johannes 20:14

Jezus zei tegen haar: “Maria!” Ze draaide zich om en zei “Rabboeni!”

Johannes 20:16

Twee keer staat er ‘omdraaien’ en als ik het goed begrepen heb, betekent dat ’tot geloof komen’. Maria wendde zich af van de droefheid van het graf, ging op weg en vertelde de andere leerlingen wat ze had gezien.

Het Paasevangelie is een vreugdevol einde van een verschrikkelijk verhaal en een oproep om op weg te gaan in een nieuwe tijd vol positieve toekomst. Vol van liefde voor God en voor elkaar. Dat dat niet lukt zien we dagelijks en is van alle tijden. Kijk maar naar de brief van Paulus aan de Korintiërs, met een van de meest bekende passages over de liefde. In de brief aan de Korintiërs beschrijft Paulus hoe de regels van goed leven zijn. 1 Korintiërs 13 eindigt met de woorden “Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde”.

Ik vroeg me af: is dat nu nog zo? Liefde is een basisvoorwaarde voor bestaan: liefde voor de medemens, liefde voor de natuur. Als liefde ontbreekt, wordt het koud en onherbergzaam. Maar in deze verwarde en machteloos makende tijd zien we om ons heen echt niet altijd die liefde. Vaak is het eigenliefde met ongekende consequenties.

Liefde is een basisvoorwaarde voor bestaan.

Heeft de hoop dan de liefde van de eerste plaats verdrongen? Dat woord horen we des te meer. Hoop voor de mensen die in oorlogssituaties verkeren, hoop op inkeer van machtige leiders met eigenzinnige overtuigingen, hoop op succesvolle onderhandelingen zonder bewapening, hoop op beterschap en gezondheid, hoop op regen, zon, aardige buren, geluk voor kinderen en kleinkinderen. Het is bijna teveel om op te noemen.

Wacht even, er is nog dat derde woord, dat Paulus als eerste noemt. Dat doet hij toch niet omdat het zo het beste in het gehoor ligt, het beste “bekt” zoals dat heet. Probeer het maar eens. Liefde, geloof en hoop. Hoop, liefde, geloof. Daar zit geen cadans in.

Het is Pasen. We vieren na het verdriet van het lijden dat Jezus is opgestaan! Het nieuwe leven begint: met nieuwe moed, nieuwe kansen, een nieuwe toekomst. Na de afschuw over Jezus’ lot daagt het geloof: Hij is niet dood, maar levend! Hij is onze inspiratie, ons voorbeeld. Als we dat geloof op zouden geven, dan kunnen we de hoop en liefde ook wel laten varen. Dus: geloof, hoop en liefde en van deze is geloof in Pasen, het feest van vernieuwing, de grootste. Draai je dus om, beweeg je in geloof.

Tekst: Miekje Hoffscholte-Spoelder
Beeld: Caroline Hernandez